-
1 uderzać
uderzać (-am) < uderzyć>: uderzać k-o (I) jemanden schlagen, jemandem einen Schlag versetzen (mit D); piorun, meteoryt einschlagen (w A in A); fig auffallen, ins Auge springen;uderzać pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch schlagen;uderzać w twarz ins Gesicht schlagen;uderzać w drzewo auto gegen einen Baum fahren;uderzyło mnie, że … es fiel mir auf, dass …;uderzył głową o kant er ist mit dem Kopf gegen eine Kante gestoßen;to nas uderzyło po kieszeni wir mussten die Zeche bezahlen;uderzać się sich stoßen;uderzyłem się w kolano ich habe mich am Knie gestoßen -
2 uderzyć
uderzać (-am) < uderzyć>: uderzać k-o (I) jemanden schlagen, jemandem einen Schlag versetzen (mit D); piorun, meteoryt einschlagen (w A in A); fig auffallen, ins Auge springen;uderzać pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch schlagen;uderzać w twarz ins Gesicht schlagen;uderzać w drzewo auto gegen einen Baum fahren;uderzyło mnie, że … es fiel mir auf, dass …;uderzył głową o kant er ist mit dem Kopf gegen eine Kante gestoßen;to nas uderzyło po kieszeni wir mussten die Zeche bezahlen;uderzać się sich stoßen;uderzyłem się w kolano ich habe mich am Knie gestoßen -
3 walić
walić pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch hauen;walić w drzwi gegen die Tür hämmern;serce mi wali mein Herz hämmert;wal śmiało! du kannst ganz offen sprechen!, nur zu!;walić się fam. budynki zusammenstürzen, einstürzen; drzewa umfallen, umstürzen; plan scheitern; fig zusammenbrechen; (bić się) fam. sich hauen, sich prügeln;walić się z nóg fam. sich kaum auf den Beinen halten können -
4 walnąć
walnąć pf: (powiedzieć) fam. herausplatzen;walić pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch hauen;walić w drzwi gegen die Tür hämmern;serce mi wali mein Herz hämmert;wal śmiało! du kannst ganz offen sprechen!, nur zu!;walić się fam. budynki zusammenstürzen, einstürzen; drzewa umfallen, umstürzen; plan scheitern; fig zusammenbrechen; (bić się) fam. sich hauen, sich prügeln;walić się z nóg fam. sich kaum auf den Beinen halten können -
5 rąbać
vt -
6 trzaskać
( uderzać)\trzaskać batem mit der Peitsche knallen\trzaskać drzwiami die Tür zuknallen ( fam), mit der Tür knallentrzasnąć pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch knallenII. vi( wydawać odgłos) drzwi: knallen; drzewa: knarren; gałęzie: knacken; ogień: knistern, prasseln; flesze, aparaty fotograficzne: klickentrzaskający mróz klirrender Frost mtrzasnąć się głową/kolanem o coś mit dem Kopf/dem Knie gegen etw knallen ( fam)
См. также в других словарях:
uderzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uderzaćam, uderzaća, uderzaćają, uderzaćany {{/stl 8}}– uderzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, uderzaćrzę, uderzaćrzy, uderzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadać cios, raz … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
bić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ic. biję, bije, bity {{/stl 8}}– pobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} w rywalizacji: okazywać swoją wyższość, przewyższać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podczas testów kwalifikacyjnych bił wszystkich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… … Słownik języka polskiego
tłuc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, tłukę, tłucze, tłucz, tłukł, tłukli, tłuczony {{/stl 8}}– stłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać na drobne kawałki, niszczyć przez uderzanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, walićlę, walićli, walićlony {{/stl 8}}– walnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, walićnę, walićnie, walićnij, walićnął, walićnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo mocno… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzaskać — ndk I, trzaskaćam, trzaskaćasz, trzaskaćają, trzaskaćaj, trzaskaćał trzasnąć dk Va, trzaskaćnę, trzaśniesz, trzaśnij, trzaskaćnął (trzasł), trzaskaćnęła (trzasła), trzaskaćnęli, trzaśnięty, trzaskaćnąwszy 1. «uderzać gwałtownie, z siłą w coś, o… … Słownik języka polskiego
grzmocić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, grzmocićcę, grzmocićci, grzmoć, grzmocićcony {{/stl 8}}– grzmotnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, grzmocićnę grzmocićnie, grzmocićnij, grzmocićnął, grzmocićnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać w coś mocno (niekiedy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rypać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, rypaćpię, rypaćpie, rypaćany {{/stl 8}}– rypnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, rypaćnę, rypaćnie, rypaćnij, rypaćnął, rypaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień